Leki uspokajające i nasenne są często używane w Polsce. Mogą one uzależniać. Jeśli nie stosujemy się do zaleceń lekarza, mogą być niebezpieczne. Benzodiazepiny, na przykład alprazolam, działają w mózgu. Przyczyniają się do uspokojenia, poprawiają sen i działają przeciwlękowo.
Co to są leki uspokajające i jak działają?
Benzodiazepiny to popularne leki uspokajające. Zwiększają działanie substancji GABA w mózgu. To zmniejsza pobudzenie nerwów, co sprawia, że czujemy się spokojniej i sennej. Działają też jako leki przeciwpadaczkowe oraz ułatwiając odprężenie mięśni.
Każda benzodiazepina, jak alprazolam lub lorazepam, ma swój unikalny czas działania. Różnią się też sposobem, w jaki organizm przetwarza te leki.
Benzodiazepiny – mechanizm działania i rodzaje
Leki innej grupy, zwane „zetkami”, jak zolpidem, to alternatywa dla benzodiazepin. Kiedyś sądzono, że są mniej uzależniające. Dziś wiemy, że mogą one nie tylko wspomagać zasypianie, ale też prowadzić do szybkiego tworzenia się uzależnienia.
Obecnie lekarze zalecają stosowanie leków „Z” maksymalnie 2-3 razy w tygodniu, w jak najmniejszych dawkach. Uzależnienie od nich może się rozwinąć po krótkim czasie regularnego ich brania.
Objawy uzależnienia od leków uspokajających
Uzależnienie od leków uspokajających zaczyna się, gdy używamy ich dłużej, niż jest to zalecane. Zazwyczaj leczenie takie trwa 3-4 tygodnie dla lęku i krócej, 1-2 tygodnie, dla bezsenności. Kiedy mamy nadzieję, że te tabletki pomagają, mniej ich działa. To oznacza, że nasz organizm zaczął się do nich przyzwyczajać.
Obsesyjnie myślimy o tych lekach, czujemy, że są nam potrzebne do życia. Zaczynamy je ukrywać. Nasze życie obraca się wokół nich. Gdy przestajemy nagle je brać, zaczynają się problemy. Nasz organizm domaga się kolejnej dawki. To jest sygnał, że wciągnęliśmy się w nałóg.
Sygnały ostrzegawcze wskazujące na rozwój uzależnienia
Jeśli ktoś przyjmuje za dużo leków uspokajających, może to wyglądać podobnie do stanu po alkoholu. Osoba mówi niejasno, źle się porusza, jej nastroje szybko się zmieniają. Może być nadmiernie radosna albo bardziej smutna niż zwykle.
Za duża dawka tych leków może być groźna. Może zdarzyć się, że taki człowiek zasypia i nie oddycha. To dlatego, że leki działają jak silny środek uspokajający i mogą zabić.
Objawy fizyczne i psychiczne towarzyszące uzależnieniu
Kiedy przestajemy brać leki, zamiast poprawy stanu, zaczynają się problemy. Może pojawić się drżenie, ból głowy, a ciężko się skupiać. Czujemy się zestresowani, bez powodu płaczemy, albo nagle dostajemy ataków paniki.
Zespół odstawienia po odstawieniu leków uspokajających
Gdy nagle przestajemy brać leki, organizm się buntuje. Ręce nam drżą, czujemy zawroty głowy. Jesteśmy bardzo zestresowani, mamy problemy z oceną sytuacji. Może się zdarzyć, że zaczniemy płakać nie wiedząc czemu. Takie objawy mogą być bardzo mocne.
Jeśli rzucamy tabletki, a brałyśmy je codziennie i dużo, może być bardzo trudno. Mamy coraz większe ochoty, by znowu zacząć je brać. To jest ciężkie do zniesienia. Nawet nasze oczy mogą zacząć widzieć coś, czego nie ma.
Uzależnienie od leków uspokajających – skala problemu
W Polsce benzodiazepiny są często przepisywane, szczególnie starszym ludziom. Uważa się, że aż 20% osób powyżej 65 lat je stosuje. Mimo to, nie wszyscy ci ludzie są uzależnieni. Polska jest liderem w Europie pod względem nadużywania leków uspokajających i nasennych.
Faktory, które wpływają na wytworzenie uzależnienia, to między innymi impulsywność. Duże znaczenie ma również używanie innych uzależniających substancji, na przykład alkoholu. Kiedy ktoś jest uzależniony od leków uspokajających, ważne jest, by przechodził przez etap detoksu. Potem terapia odwykowa w specjalistycznych placówkach pomaga wrócić do zdrowia.
Problem uzależnienia od leków uspokajających jest poważny w Polsce. Zmagający się z tym ludzie potrzebują rozwiązań, które im pomogą. Ważne jest, aby pacjenci mieli dostęp do skutecznych metod leczenia. To pomoże im poprawić jakość własnego życia.
